راه دشوار گفت‌وگو
سلام قولا من رب رحیم
با مرور تاریخ و مطالعه مبانی اسلام، به‌راحتی می‌توان پی برد که باوجود وقوع جنگ‌ها و منازعات فراوان در طول تاریخ اسلام، جوهره غیرقابل انکار دین اسلام و خصوصا مذهب شیعه، گسترش صلح و فضای گفت‌وگو و تفاهم با سایر اقوام و ملل است. اشارات مکرر در قرآن کریم که پیامبر(ص) را به تذکر فرمان می‌دهد و در شرایط خاص دستور به حضرت‌موسی (ع) و برادرش هارون برای گفت‌وگو با فرعون، آن‌هم با قولی نرم، تنظیم معاده با سرکرده کفار از سوی پیامبر اسلام(ص) و پایبندی به آن، حفظ خون مسلمانان در دوره صلح امام‌حسن‌مجتبی(ع)، برداشتن بیعت از هم‌پیمانان توسط امام‌حسین (ع) در زمانی که ناگزیر به نبردش کردند، آن‌هم برای حفظ خون مسلمانان، همه‌وهمه گواه آن است که برخلاف تصویری که بعضا رسانه‌های جهان غرب از دین اسلام می‌سازند، این دین، دین گفت‌وگو و مدارا و صلح است.
سال‌هاست رسانه‌های غربی به اشکال مختلف تصاویری از کشورمان ساخته‌اند که در آن بی‌خردی و بی‌منطقی حرف اول را می‌زند و این فضاسازی که در دایره فرهنگ قرار دارد، با گسترش فضای عقلانی و منطقی توسط ایرانیان، مشکل جدیدی پیدا می‌کند. کمااینکه از زمان برقراری گفت‌وگوهای مسئولان سیاست خارجی کشورمان با همتایان اروپایی و آمریکایی‌شان شاهد این دگرگونی که تأثیرات مهم سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارد، هستیم.
تردیدی نیست که این راه دشوار، مخالفانی جدی هم دارد؛ آنانی که حتی آیاتی مثل «اذهبا الی فرعون انه طغی فقولا له قولا لینا لعله یتذکرأَو یخشی» را با چاشنی بوی باروت تفسیر و معنی می‌کنند. ولی هرچه هست، دست تقدیر چنان رقم زده که فعلا اصلی‌ترین راه همان بهترین راه است. ان‌شاءالله بتوانیم از این فرصت استفاده درست ببریم.
سوره طه ٤٤-٤٣