کهکشان خیال

" امید بستن، خطر ناامید شدن را در بر دارد و تلاش کردن، خطر شکست خوردن را ! ". ولی باید خطر کرد، زیرا بزرگترین خطر در زندگی، خطر نکردن است! آدمی که خطر نمی کند، یعنی هیچ کاری نمی کند؛ هیچ چیز ندارد؛ هیچ چیز نیست و هیچ چیز هم نمی شود. شاید از رنج و اندوه اجتناب کند، ولی نه یاد می گیرد، نه احساس می کند، نه عوض می شود، نه رشد      می کند، نه عاشق می شود و نه زندگی می کند. او با یقین های بی اساس به زنجیر کشیده شده است و با یک برده فرقی ندارد، او آزادیش را به باد داده است. آن یقینی که انسان را از خطر کردن می ترساند، حقه است. انسان فقط هنگامی واقعاً آزاد است که بتواند خطر کند و به تمام اشتباهاتی که همه گفته اند بله، بگوید نه. امتحان کنید و ببینید چه می شود.

   "     دکتر لئوبوسکالیکا    "