دیوار
«دیوار» در ایران برای اولین بار است که به نمایش در‌می‌آید، عکس‌هایی که پیش از این در گالری دوفرانس پاریس به نمایش درآمده بودند. این عکس‌ها مربوط به سال‌های 2009 و 2010 هستند.

کیارستمی آن زمان در گفت‌و‌گو با یک نشریه فرانسوی درباره این نمایشگاه گفت: «من 30 سال است روی طبیعت کار می‌کنم. کارم را در عکاسی از مجموعه «درخت‌ها» و «پرنده‌ها» شروع کردم و بعد عکس‌هایی گرفتم که باران پشت شیشه ماشین را به تصویر می‌کشید. بعداز آن به «جاده‌ها» پرداختم و آخرین مجموعه عکس‌ام، «دیوارها» است.»

کیارستمی نظری متفاوت نسبت به «دیوار» دارد. او می‌گوید کاربرد دیوار تنها جدا کردن و حائل بودن بین دو فضا نیست یا اینکه یک چشم‌انداز را پنهان ‌کند. «دیوار خود نشانه ای از طبیعت است.» کیارستمی عکس‌های این مجموعه را نیز چون همیشه تنها در پنج نسخه تکثیر است. 

غیبت انسان
در مجموعه «دیوار» نیز چون دیگر مجموعه عکس های او انسان غایب است. این مسئله را می‌توان در بسیاری از فیلم‌های او نیز مشاهده کرد. ارز و اعتباری که طبیعت در فیلم‌های او چون «زندگی و دیگر هیچ» و .. دارد، نشان می‌دهد او همواره ارزشی فراتر از انسان برای طبیعت قائل شده و حتی انسان را عامل تخریب آن می‌داند.

کیارستمی معتقد است: «وقتی از پشت پنجره، مخصوصا پنجره‌های خانه‌های متروک به طبیعت نگاه می‌کنید، می‌بینید چطور خانه‌ها و انسان‌ها در طول زمان خراب می‌شوند و از بین می‌روند و چطور طبیعت با سماجت می‌ماند.»

درختان معمولا پای ثابت کارهای کیارستمی هستند، زیرا از نظر او درختان سمبل مقاومت و تطابق‌پذیری هستند.

نشانی:

گالری 10 در میدان ونک،‌ خیابان خدامی (بیژن)، خیابان نیروی انتظامی، ‌بن‌بست ریاحی، پلاک 2 واقع است.